Witryna i podstrony lub jej komponenty mogą zbierać Twoje dane pod postacią ciasteczek (Cookies). Poruszanie się po witrynie oznacza Twoją pełną akceptację ich zbieranie. W celu zarządzania danymi zbieranymi sprawdź utawienia swojej przeglądarki internetowej (prywatność/bezpieczeństwo - dane przeglądania/pliki cookie - ciasteczka).

baner fb warsztaty

Fauna, flora i siedliska

Kategoria: Żywa Edukacja - Blog
Opublikowano: poniedziałek, 19, wrzesień 2016
Sebastian

19 września 1979 roku w Bernie (Szwajcaria) pdopisano Konwencję o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk (tzw. Konwencja Berneńska).

Dokument obowiązuje w 50 państwach, głównie Europy (ale i choćby Maroko, Senegal czy Tunezja). Składa się z preambuły, dziewięciu rozdziałów i czterech załączników.

I tak rozdział drugi dotyczy ochrony siedlisk, zaś trzeci gatunków flory i fauny. W załączniku I wymienione są gatunki roślin podlegające ochronie ścisłej, zaś w załączniku II gatunki zwierząt podlegające ochronie ścisłej. Załącznik III wymienia gatunki zwierząt, które mogą być wykorzystywane, ale wobec których również należy stosować monitoring dynamiki populacji i przeciwdziałać ich nadmiernej eksploatacji. Z kolei załącznik IV wskazuje zakazy odnośnie metod pozyskiwania i eksploatacji wymienionych gatunków.

Owszem, na ilustracji poniżej mamy np. zaskrońca, nieujętego w dokumencie. Chcę zwrócić uwagę na to, że często wybiórczo chronimy pewne gatunki. Co jest cenne, to to, że chroniąc jedne gatunki i ich siedliska, zabezpieczamy przyszłość innych. Taki zaskroniec i wiele, wiele innych zwierząt i roślin (ale i grzybów itd.) korzysta z tego, że parasolem ochronnym otaczamy coś innego. Warte to przemyślenia.

Witryna poświęcona Konwencji: www.coe.int/en/web/bern-convention/presentation

Tekst (j. angielski) dokumentu (kliknij). 

Załączniki (Appendices) - zobacz tu.

dzien fauny flory siedlisk

Zbędna edukacja?

Kategoria: Żywa Edukacja - Blog
Opublikowano: wtorek, 13, wrzesień 2016
Sebastian

Ilustracja nie ma na celu wyśmiewania niewiedzy. Jest jedynie zwróceniem uwagi na powszechne zjawisko, obserwowane przeze mnie od ok. 10 lat. Powszechne stało się mylenie i nieznajomość powszechnie występujących zwierząt. Zarazem wzbogaciło się słownictwo dzieci i młodzieży, gdy idzie o zwierzęta egzotyczne, nie występujace u nas naturalnie. Przyczyniły się do tego media - zwiększyła się oferta  prgramów poświęconych zwierzętom (nie będziemy dyskutować tu nad wartością niektórych), a internet i jego zasoby towarzyszą nam każdego dnia.

Edukacja przyrodnicza to coś, co staje się dziś atrakcyjne z jednej strony i miło, ale z drugiej zastanawia zawsze fakt, jak do tego doszło, iż tak dalece została ona zignorowana w rzeczywistości (teoretycznie tzw. "edukacja ekologiczna" funkcjonuje każdego dnia, ale to tylko teoria i hasło).

I tak, również my, Wasi uniżeni edukatorzy uczymy się tej przyrody każdego dnia.

pasi mod stra

Selfie z czworolistem

Kategoria: Żywa Edukacja - Blog
Opublikowano: piątek, 02, wrzesień 2016
Sebastian

Co porabia Wasz uniżony Żywy Edukator?

Niech niniejsze selfie z czworolistem pospolitym (Paris quadrifolia L.) (rośliną chronioną, charakterystyczną dla lasów wilgotnych i żyznych) wykonane w Ojcowskim Parku Narodowym jest zapowiedzią obszerniejszej fotorelacji z wyjazdu na południe kraju ;)

Wyczekujcie zdjęć ;)

opn16 ros czworo selie

Kuń, czy nie kuń

Kategoria: Żywa Edukacja - Blog
Opublikowano: wtorek, 13, wrzesień 2016
Sebastian

Minęły lata i w końcu się ic "dorobiłem" ;)

Pseudoproscopia latirostris (Brunner v. Wattenwyl, 1890), przedstawiciel rodziny Proscopiidae, należących do rzędu prostoskrzydłych Orthoptera. Zwana w handlu szarańczą patyczakowatą.

Rzeczywiście jest to daleki kuzyn szarańczy, potrafiący oddawać niezbyt dalekie skoki. Urzekająca jest zdolność kamuflażu - podobnie jak patyczaki przypomina patyk. W hodowli jedzą m.in. liście jeżyny i dębów.

Sam gatunek pochodzi z Peru, dorosłe samice osiągają ok. 16 cm.

pseudoproscopia lati ze16

Szerszenie

Kategoria: Żywa Edukacja - Blog
Opublikowano: niedziela, 28, sierpień 2016
Sebastian

Szerszenie europejskie (Vespa crabro) to sporej wielkości osy. I jak na osę przystało, prowadzą dość agresywny styl życia. Z jednej strony nie stronią od słodkich owoców i soków, z drugiej obarczone są negatywną opinią z uwagi na ataki na pszczoły, symbol (słuszny) działań na rzecz ochrony środowiska i przyrody.

Boimy się użądleń i ugryzień szerszeni, bo faktycznie są bolesne, niemniej czy rzeczywiście są to bezlitośni agresorzy, żądlący wszystko w swym zasięgu? Nie sądzę. Przykładem niech będą te kadry, na których widać szerszenie wychodzące z gniazda, usuwające grudki ziemi, czy szykujące się do wylotu po pokarm.

Zdjęcia zostały wykonane naprawdę z bliska i oczywiście zawsze jest ryzyko, że szerszenie poczują się zagrożone i użądlą. Nie chcę, zatem, by była to zachęta do rzucania im wyzwania. Intencją jest jedynie choć delikatna rehabilitacja szerszeni i innych os, które też na swój sposób są pożyteczne :)

szerszen ns16 01

szerszen ns16 02