Fauna, flora i siedliska
19 września 1979 roku w Bernie (Szwajcaria) pdopisano Konwencję o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk (tzw. Konwencja Berneńska).
Dokument obowiązuje w 50 państwach, głównie Europy (ale i choćby Maroko, Senegal czy Tunezja). Składa się z preambuły, dziewięciu rozdziałów i czterech załączników.
I tak rozdział drugi dotyczy ochrony siedlisk, zaś trzeci gatunków flory i fauny. W załączniku I wymienione są gatunki roślin podlegające ochronie ścisłej, zaś w załączniku II gatunki zwierząt podlegające ochronie ścisłej. Załącznik III wymienia gatunki zwierząt, które mogą być wykorzystywane, ale wobec których również należy stosować monitoring dynamiki populacji i przeciwdziałać ich nadmiernej eksploatacji. Z kolei załącznik IV wskazuje zakazy odnośnie metod pozyskiwania i eksploatacji wymienionych gatunków.
Owszem, na ilustracji poniżej mamy np. zaskrońca, nieujętego w dokumencie. Chcę zwrócić uwagę na to, że często wybiórczo chronimy pewne gatunki. Co jest cenne, to to, że chroniąc jedne gatunki i ich siedliska, zabezpieczamy przyszłość innych. Taki zaskroniec i wiele, wiele innych zwierząt i roślin (ale i grzybów itd.) korzysta z tego, że parasolem ochronnym otaczamy coś innego. Warte to przemyślenia.
Witryna poświęcona Konwencji: www.coe.int/en/web/bern-convention/presentation
Tekst (j. angielski) dokumentu (kliknij).
Załączniki (Appendices) - zobacz tu.
Wspomóż:
