Extatosoma tiaratum

powrót

Extatosoma tiaratum PSG 9

Samica tuż po wylince imaginalnej (Freshly matured female).

Pochodzenie geograficzne: przede wszystkim wschodnie wybrzeże Australii (zgodnie z Atlas of Living Australia), inne źródła wskazują dotatkowo Nową Gwineę.

Pokarm: liście rozmaitych gatunków drzew i krzewów. Zalecany: jeżyna, malina, dąb, buk. Ponadto: czereśnia, wiśnia, truskawka, poziomka, czeremcha, jarząb, robinia akacjowa (grochodrzew), leszczyna, eukaliptus, akacja, ognik. Gatunek dość żarłoczny, szczególnie samice, które są masywne.

Samica imago: koloru brązowego lub zielonego lub w przypadku odmiany 'Lichen Morph' nawet niebieskawo-czarnego, skrzydła silnie zredukowane, pokładełko krótkie, jaja pojedynczo rozrzucane podczas składania, długość ciała (DC): ok. 13 cm, niekiedy dłuższe.

Samiec imago: brązowy (patrz samica), smukły, skrzydła pierwszej pary łuskowate, skrzydła drugiej pary błoniaste, pełne, służące do lotu, z charakterystycznym wzorem szachownicy, długość ciała (DC): ok. 10 cm.

Rozmnażanie: partenogenetycznie oraz obupłciowo.

Uwagi: 1) młode po wykluciu brązowe z czerwoną głową, bardzo żywotne i szybkie, 2) straszyk zaniepokojony podwija odwłok do góry niczym skorpion, może również wydzielać lotne substancje obronne o charakterystycznym, nieprzyjemnych zapachu, ale w niewielkich ilościach.

Dorosły samiec (An adult male).

Wypreparowana dorosła samica (the mounted adult female).

Młodociana samica (a juvenile female).

Subimago samiec (a subimago male).

Młodociana samica (a juvenile female).

L1.

powrót

Haaniella dehaani

powrót

Haaniella dehaani PSG 126

SYSTEMATYKA KRÓLESTWO: Animalia TYP: Arthropoda KLAD: Mandibulata KLAD: Pancrustacea NADGROMADA: Hexapoda GROMADA: Insecta (Ectognatha) RZĄD: Phasmatodea PODRZĄD: Verophasmatodea INFRARZĄD: Areolatae NADRODZINA: Bacilloidea RODZINA: Heteropterygidae PODRODZINA: Heteropteryginae PLEMIĘ: Heteropterygini RODZAJ: Haaniella GATUNEK: Haaniella dehaani (Westwood, 1859)

.

Samica subimago po linieniu (a subimago female after moulting).

Samica kończąca linienie (a female finishing moulting).

Kopulacja (mating).

Młode (juveniles).

Młode (juveniles).

L1.

Jaja (ovas).

powrót

Parectatosoma cf. hystrix 'Moramanga'

powrót

Parectatosoma cf. hystrix 'Moramanga' PSG 260

SYSTEMATYKA

KRÓLESTWO: Animalia
TYP: Arthropoda
KLAD: Mandibulata
KLAD: Pancrustacea
NADGROMADA: Hexapoda
GROMADA: Insecta (Ectognatha)
RZĄD: Phasmatodea
PODRZĄD: Verophasmatodea
INFRARZĄD: Areolatae
nieustalona ranga: Bacilloidea
RODZINA: Anisacanthidae
PODRODZINA: Anisacanthinae
PLEMIĘ: Anisacanthini
RODZAJ: Parectatosoma
GATUNEK: Parectatosoma cf. hystrix (Wood-Mason, 1879)
linia hodowlana: Parectatosoma cf. hystrix 'Moramanga'

Pochodzenie geograficzne: Madagaskar, okolice Moramangi. Ponieważ nie zostało dotąd ustalone, czy niniejsza linia reprezentuje opisany już gatunek P. hystrix, dodaje się wyrażenie confer (cf.), wskazujące na podobieństwo. W handlu bezwzględnie należy posługiwać się pełną nazwą tej linii, by nie dopuścić do mieszania się (hybrydyzacji) P. cf. hystrix 'Moramanga' z innymi straszykami. Znany w hodowli od 2011 roku, w praktyce od 2012, po wprowadzeniu ich do handlu (jaja pozyskane przez Niemca, Thorsten Throna).

Pokarm: wspaniale podejmuje liście dziurawca. Doskonale nadaje się do tego celu uprawiany jako bylina ogrodowa dziurawiec odmiany 'Hidcote' (Hypericum 'Hidcote'), który przy łagodnej zimie utrzymuje liście. Gatunek dobrze rozwija się również na jeżynie, golterii szalon (Gaultheria shallon), eukaliptus.

Samica imago: dorosłe samice są czarne, z czerwono zakończonymi kolcami, na ciele znajdują się zielone, czewone i białe desenie, marmurkowania itd. Skrócone skrzydła, pierwsza para łuskowata, pokrywowa. Druga czerwona, odsłaniana w formie reakcji obronnej, której towarzyszy wyraźne szeleszczenie. Długość ciała (DC): ok. 8,5 cm. Młode straszyki są jaśniejszych kolorów, szczególnie dominują różne odcienie beżu i brązu, ponadto liczne wstawki zieleni, bieli i czerwieni (z wiekiem pojawia się jej więcej).

Samiec imago: barwy i skrzydła - patrz samica. Długość ciała (DC): ok. 6 cm.

Rozmnażanie: obupłciowo.

Uwagi: 1) samiec przystępuje do prób kopulacji zaraz po zakończeniu imaginalnego linienia przez samicę, zalecam odseparowanie na jakiś czas samca, by dać samicy szansę na utwardzenie oskórka i dojrzenie jajników. 2) Zdolne do pryskania cieczą obronną. 3) Wymagają niższego poziomu wilgotności powietrza. Osobiście pryskam raz na 2-4 dni, aczkolwiek znajomy hodowca pryska dorosłe nawet raz na 3-4 tygodnie, twierdząc, że wcześniej, przy częstszym opryskiwaniu miał większą liczbę zgonów.

Ucztujące imagines i subimagines (Mature insects and subimagoes during feeding).

Samica imago (an imago female).

Kopulacja (a mating couple).

Samica imago (an imago female).

Skrzydła pokrywowe samicy imago (the forewings of the adult female).

Koniec odwłoka samicy imago (the end of the female's abdomen).

Samiec imago (an imago male).

Samiec imago (an imago male).

Samiec imago (an imago male).

Samiec imago (an imago male).

Głowa samca imago (male's head).

Tułów samca imago (male's thorax).

Odwłok samca imago (male's abdomen).

Podczas kopulacji... (... during mating).

Subimago samica (a subimaginal female).

Młodociany samiec (a juvenile male).

Młodociany owad (a juvenile).

Czerwone plamy dwa dni po opryskaniu przez imagines cieczą obronną (fingers of mine with red markings two days after spraying with a defensive liquid by the adult insects).

powrót

Peruphasma schultei

powrót

Peruphasma schultei (straszyk diabelski) PSG 270

SYSTEMATYKA KRÓLESTWO: Animalia TYP: Arthropoda KLAD: Mandibulata KLAD: Pancrustacea NADGROMADA: Hexapoda GROMADA: Insecta (Ectognatha) RZĄD: Phasmatodea PODRZĄD: Verophasmatodea INFRARZĄD: Areolatae NADRODZINA: Pseudophasmatoidea RODZINA: Pseudophasmatidae PODRODZINA: Pseudophasmatinae PLEMIĘ: Anisomorphini RODZAJ: Peruphasma GATUNEK: Peruphasma schultei  (Conle & Hennemann, 2005)

Imago samiec (an adult male).

Pochodzenie geograficzne: pasmo górskie Cordillera del Cóndor (Andy), przebiegające przez Peru i Ekwador. Straszyk diabelski został odkryty na północy pasma w Peru.

Pokarm: przede wszystkim karmimy je liśćmi ligustru (Ligustrum sp.), krzewu popularnie stosowanego jako żywopłot. Ponadto, bez problemu pobierają liście lilaka (tzw. bez lilak, Syringa sp.). Oba rodzaje należą do rodziny oliwkowatych Oleaceae, być może w obrębie rodziny należy szukać kolejnych pozycji żywieniowych. Próbowałem kilkukrotnie podawać liście jesionów (Fraxinus sp.), niemniej bez wielkich sukcesów. Straszyki raczej nie są nimi zainteresowane. Istnieją w sieci doniesienia hodowców o pobieraniu liści: aukuby japońskiej (Aucuba japonica), niektórych wiciokrzewów / suchokrzewów (Lonicera sp.), oliwki europejskiej (Olea europaea), eukaliptusa (Eucalyptus sp.), golterii szalon ("salal", Gaultheria shallon) oraz jeżyny (Rubus sp.). Od lat próbowałem podawać liście jeżyny straszykom diabelskim, nigdy nie zdarzyło mi się, aby się nim żywiły... W naturze odżywiają się liśćmi mastykowców (Schinus sp.) ("fałszywy pieprz").

Samica imago: koloru czarnego, oczy żółte, segmenty czułków oddzielone jasnymi pasmami, pierwsza para skrzydeł łuskowata, czarna, o białym siatkowaniu; druga para skrzydeł silnie zredukowana, zaokrąglona, część błoniasta czerwona, wzmocniona u podstawy - wzmocnienie czarne o białym siatkowaniu; długość ciała (DC): ok. 7 cm. Odmiana różowoskrzydła ('Pink Wings') - skrzydła błoniaste różowe, kolor ciała grafitowy, oczy białe.

Samiec imago: patrz samica; długość ciała (DC): ok. 6 cm.

Rozmnażanie: obupłciowo.

Uwagi: 1) straszyk generalnie ruchliwy, szczególnie młode po wykluciu, 2) straszyk zaniepokojony podwija odwłok do góry niczym skorpion, może również wydzielać lotne substancje obronne o charakterystycznym, ostrym zapachu. Odnoszę wrażenie, że odmiana różowoskrzydła łatwiej ulega podrażnieniu i emituje intensywniejszy roztwór. Substanja obronna wystrzelona zostaje na krótkim dystansie, dlatego nie polecam przybliżania twarzy do tego gatunku. W skrajnych przypadkach substancje obronne mogą powodować irytacje skórne, błon śluzowych i oczu, a nawet tymczasową ślepotę, gdy wtarte w oczy, 3) niezwykle łatwy w hodowli, odporny na zaniedbania, wymagający niski poziom wilgoci, wylęg o wysokim stopniu klucia, zazwyczaj niemal 100%, 4) trudności nastają zimą, gdy popularne rośliny żywicielskie tracą liście. Niemniej w łagodne zimy ligustr długo utrzymuje zielone liście, gorzej w ostre - wtenczas na skutek mrozów liście brązowieją. Osobiście zbieram liście z krzewów i trzymam w niewielkim woreczku śniadaniowym w lodówce. Alternatywą może być używanie roślin zimozielonych, np. aukuby.

Samica imago (An imago female).

Straszyki w zaawansowanym stadium (Nearly adult phasmids).

Młode (young insects).

Dorosły samiec (an adult male).

L1.

L1.

Samiec imago, forma różowoskrzydła (An adult male, the pink winged strain).

Samiec imago, forma różowoskrzydła (An adult male, the pink winged strain).

Kopulacja (Mating).

L1.

Jaja (ovas).

powrót