Witryna i podstrony lub jej komponenty mogą zbierać Twoje dane pod postacią ciasteczek (Cookies). Poruszanie się po witrynie oznacza Twoją pełną akceptację ich zbieranie. W celu zarządzania danymi zbieranymi sprawdź utawienia swojej przeglądarki internetowej (prywatność/bezpieczeństwo - dane przeglądania/pliki cookie - ciasteczka).

baner fb warsztaty
Opublikowano: poniedziałek, 06, styczeń 2020
powrót

Gromphadorhina portentosa (karaczan madagaskarski)

 

karaczan madagaskarski imago.

 

       SYSTEMATYKA

KRÓLESTWO: Animalia
TYP: Arthropoda
KLAD: Mandibulata
KLAD: Pancrustacea
NADGROMADA: Hexapoda
GROMADA: Insecta (Ectognatha)
RZĄD: Blattodea
NADRODZINA: Blaberoidea
RODZINA: Blaberidae
PODRODZINA: Oxyhaloinae
PLEMIĘ: Gromphadorhinini
RODZAJ:
 Gromphadorhina
GATUNEK: Gromphadorhina portentosa (Schaum, 1853)  

 

Pochodzenie geograficzne: pd.-zach. Madagaskar.

Pokarm: głównie roślinny (marchew tarta i gotowana, jabłko, różne słodkie owoce), uzupełniany białkowym (martwe owady, wieloskładnikowe płatki dla ryb, mieszanki paszowe). W naturze również detrytus, grzybnie, porosty, padlina.

Imago: duży udział czerni, niemniej szczególnie segmenty odwłoka mogą przybierać barwy mahoniu, brązu, brunatnego, po czarny. Samice masywniejsze od samców, niemniej gatunek odznacza się dużą rozpiętością długości ciała (5-10 cm). Samiec posiada cieńsze i wyraźnie owłosione czułki, ponadto na przedpleczu dwa duże guzy (znacznie mniejsze lub brak u samic). Łatwy do pomylenia z innymi przedstawicielami rodzaju.

Rozmnażanie: obupłciowo, jajożyworodność (ooteka inkubowana wewnątrz samicy).

Uwagi: 1) tak Schaum pisał w  853 roku o pojmanym karaczanie madagaskarskim, zwanym wówczas Hormetica portentosa: "Hormetica portentosa: fusco - ferruginea, abdominis segmentis lateribus et postice dilutiorlbus, pronoto scabro, disco profunde excavato et fortiter bicornuto. Larva adulta in insula Madagascar capta. Long. corp. ultr. 3 poll." [Schaum. 1853. Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Konigl.Preuss.Akademie der Wissenschaften zu Berlin. Strona 777; całą książkę można pobrać tutaj - kliknij]. 2) Jest to jeden z większych gatunków karaczanów. 3) Wraz z innymi przedstawicielami plemienia Gromphadorhinini zamieszkują wyłącznie Madagaskar. 4) Potrafią syczeć - jest to strategia obronna (element zaskoczenia), ale również do komunikacji (cztery typy syknięć - I. syk walczących samców, II. i III. syknięcia godowe, IV. syknięcie alarmowe [Fraser, J., M. Nelson. 1984. Communication in the Courtship of the Madagascan Hissing Cockroach: Normal Courtship. Animal Behavior, 32: 194-203; Nelson, M., J. Fraser. 1980. Sound Production in the Cockroach, Gromphadorhina portentosa: Evidence for Communication by Hissing. Behavioral Ecology and Sociobiology, 6/4: 305-314.Nelson, M., J. Fraser. 1980. Sound Production in the Cockroach, Gromphadorhina portentosa: Evidence for Communication by Hissing. Behavioral Ecology and Sociobiology, 6/4: 305-314.]. 5) Łatwy do pomylenia z innymi przedstawicielami rodzaju, co więcej tworzy z nimi mieszańce. Nie ma pewności, co do czystości gatunkowej oferowanych w handlu linii karaczanów madagaskarskich. Takiej pewności w związku z tym i ja nie mam.

kara mada 01
Imagines.

kara mada 02
Imago podczas czyszczenia się (Imago during cleaning itself).

kara mada 03
Zaawansowana larwa (advanced larva).

kara mada 04
Imagines.

kara mada 05
Samica z ooteką (Female with an ootheca).

kara mada 06
Linienie (moulting).


powrót
Odsłony: 9130