Zmarła Nola, samica nosorożca białego północnego
Z przykrością świat przyjął wiadomość o śmierci 41-letniej samicy nosorożca białego północnego (Ceratotherium simum cottoni). Samica, imieniem Nola, zmarla w wyniku kłopotów zdrowotnych związanych z wiekiem i infekcji bakteryjnej w Zoo Safari Park w San Diego (USA). Strata potężna, gdyż w chwili obecnej zostały przy życiu jedynie trzy osobniki tego podgatunku (wszystkie pilnie strzeżone w Ol Pejeta Conservancy, w Kenii; sprowadzone z czeskiego ogrodu zoologicznego).
Nosorożec biały (C. simum) dzieli się na dwa podgatunki - północny (C. s. cottoni) oraz południowy (C. s. simum). Ostatni jest w najkorzystniejszej sytuacji spośród wszystkich nosorożców, co nie znaczy, że unika presji ze strony kłusowników. W rzeczywistości niemożliwe jest jednoznaczne stwierdzenie, czy podgatunek północny wymarł w obrębie swego naturalnego zasięgu z uwagi na utrudnione pozyskiwanie danych z tych obszarów (akcje zbrojne, wojny domowe itd.). Trzy pozostałe przy życiu osobniki, o których wiemy, nie napawają optymizmem co do możliwości odnowy podgatunku w sposób konwencjonalny (samiec i dwie samice; uboga pula genowa). Wśród możliwych rozwiązań ochronnych wymienia się krzyżowanie podgatunku północnego z południowym, celem zachowania przynajmniej części puli genowej oraz intensyfikacja badań nad sztucznym rozrodem i inkubacją zarodków in vitro lub in vivo, w ciele samicy innego gatunku.
Krzywodzioba wrona
Ostatnimi laty obserwuje się coraz więcej przypadków, gdzie szczególnie dorosłe ptaki posiadają zniekształcone dzioby. Obserwacje z Alaski wskazują na duży udział ptaków krukowatych obarczonych tzw. "avian keratin disorder" (w wolnym tłumaczeniu "zaburzenia związane z depozycją keratyny u ptaków"). Dziób, jako twór rogowy, składa się w znacznej mierze z keratyny (podobnie jak kopyta, racice, paznokcie itd.), natomiast z niewiadomych przyczyn odkłada się ona nieprawidłowo w dziobach ptaków obarczonych wspomnianym syndromem, ponadto dzioby rosną zbyt gwałtownie. Prowadzi to do przerostów i deformacji. Załączone zdjęcie zostało wykonane 18 listopada 2015 roku we Wrocławiu.
Płaski kuzyn pająków
Tępoodwłokowce (Amblypygi) to niegroźne dla człowieka pajęczaki. Nie kąsają jadowicie, zaś ciało odznacza się osobliwą budową - grzbietobrzusznie spłaszczone (ułatwia chowanie się w szczeliny), pierwsza para odnóży krocznych została przekształcona w nitkowate niby czułki (ułatwiające orientację w ciemnych miejscach, np. jaskiniach), zaś potężne nogogłaszczki (pedipalpy) umożliwiają chwytanie ofiary.
Na zdjęciu półtoraroczny osobnik.
Dorosły "martwy liść"
Ktoś tu chyba dorósł. Dwie siostry modliszki Deroplatys lobata dorosły dziś zyskując nie tylko większe rozmiary, ale i skrzydła oraz wydatnie szerokie przedplecze. Modliszki te w razie zagrożenia nieruchomieją i spadają, udając suchy liść. Angielska nazwa brzmi "Dead Leaf Mantis" (modliszka-martwy-liść).
Młodzi edukatorzy
Młodzi edukatorzy rosną, by za jakiś czas zapewnić żywą edukację :) (Haaniella dehaani, PSG 126)