Czerwone koraliki w kępkach
Wśród chrobotków (Cladonia spp.) znajdziemy i takie, których podecja zwieńczone są czerwonymi owocnikami.
Chrobocze chrobotek
Zimą, szczególnie bezśnieżną można wyjść do lasu i wcale człek się zawiedzie, że niczego prócz nagich drzew nie zobaczy. Coś jakby chrupie pod butem, a śniegu brak? Nic dziwnego, skoro stąpamy po kępach (murawkach) chrobotków (Cladonia spp.). Podecja chrobotków, czyli pionowe, wałeczkowate twory, sterczące ponad łuskowatą plechę pierwotną (u niektórych gatunków zanikającą) różnią się między sobą. Chrobotek ze zdjęcia przykładowo ma podecja u szczytu szydlasto rozwidlone.
Chrobotki to ważna baza pokarmowa daleko na północy np. dla reniferów.
Specjacja na różny sposób
Specjacja to proces powstawania nowych gatunków. Choć samo pojęcie gatunku jest bardzo kontrowersyjne i przez różnych badaczy rozpatrywane w odmienny sposób, to najpowszechniej stosowana definicja koresponduje z tą uznaną przez Ernsta Mayra za właściwą, tj."gatunki są to grupy naturalnych krzyżujących się populacji, rozrodczo izolowane od innych takich grup" [E. Mayr "Populacje, gatunki i ewolucja"]. W szkole średniej wprowadzane zostają dwa terminy dotyczące specjacji: "specjacja allopatryczna" i "specjacja sympatryczna".
Z definicji pierwsza z nich ma miejsce, gdy zasięg danej populacji gatunku A zostaje rozerwany jakąś barierą trudną lub nie do przebycia.
Zaczynamy cykl cudze mądrości
Pierwsza z cyklu cudza mądrość. Enjoy.
(R. Dawkins. 1998. Wspinaczka na szczyt nieprawdopodobieństwa. Prószyński i S-ka. Warszawa. Przekład M. Pawlicka-Yamazaki.)
Sześcionogie piękno
Kruszczyce (podrodzina Cetoniinae) to grupa chrząszczy reprezentujących rodzinę żukowatych (poświętnikowatych; Scarabaeidae). Opisano dotychczas ok. 4000 gatunków, oczywiście nowe są stale identyfikowane i opisywane. Kruszczyce chętnie goszczą wśród kwiatów (ang. nazwa flower chafers), odżywiając się pyłkiem i nektarem i siłą rzeczy stają się często zapylaczami. Zarówno w hodowli, jak i w naturze wiele gatunków żywi się słodkimi owocami, nie gardząc również kwaskowym posmakiem cytrusów. Wśród gatunków należących do niektórych rodzajów, np. Eudicella, Dicronorrhina, czy Mecynorhina (plemię Goliathini), głowa samców zaopatrzona jest w rozwidlony wyrostek, jakby róg. Pomaga on strącać samcom swych rywali, którzy wdrapują się na samicę, by odbyć kopulację.
1. Mecynorhina (Chelorrhina) polyphemus (afrykański gatunek).
2. Eudicella aethiopica (kruszczyca etiopska) (afrykański gatunek).
3. Dicronorrhina derbyana layardi (afrykański gatunek).
4. Cetonia aurata (kruszczyca złotawka, eurazjatycki gatunek).
5. Pachnoda marginata (kruszczyca afrykańska); wyżej podgatunek P. m. peregrina, niżej P. m. marginata.