Tak kończy się styczeń...
| Ostatni dzień stycznia, koniec miesiąca. Wczoraj dość sporo rozmawiałem z dziećmi o strachu przed zwierzętami. Przyjrzeliśmy żywym i spreparowanym pająkom, ale i innym bezkręgowcom. Dziś zaś zakończyliśmy z jedną z grup cykl czterech spotkań przyrodniczych, poświęcając dużo czasu owadom. Jak się okazało jednak po raz kolejny, nie da się mówić o owadach i przyrodzie ograniczając się tylko do owadów... Ponadto pytania od uczniów również spowodowały pewną "ucieczkę" tematyczną, ale jak miłą! Nie ma nic lepszego w samorozwoju niż pytania od innych i bodźcowanie do poszukiwania na nie odpowiedzi. |
Strasznie niestrasznie
"Interesujące, niepowtarzalne, ciekawe, wow" - kilka określeń uczniów podsumowujących trzecie z zaplanowanych czterech spotkań [kliknij].
Dzisiejszy temat - Strach przed zwierzętami. Kto kogo się boi? Klasycznie była pogadanka. Klasycznie dużo pytań. Klasycznie były też żywe bezkręgowce.
A za tydzień ostatnie - Owad, nie robak. A może nie ostatnie?
Zawsze miło też dostać rysunek czy takie dzieło jak na zdjęciu :) Dziękuję Haniu! ;)
Ban za pytanie
Ban za pytanie merytoryczne? Tak, to możliwe. Jak się okazuje nawet popularne.
Na stronie Facebook profilu Lasów Państwowych, Regionalnej Dyrekcji LP w Szczecinku pojawił się post linkujący do artykułu o wilkach. Post informuje, że w ciągu dwóch lat na obszarze RDLP liczba wilków powiększyła się z 200 do 500. Liczebność oszacowano, ale nie podano jak. Kolega więc zadał pytanie, jaką metodą to oszacowano. Zamiast odpowiedzi uzyskał ... usunięcie komentarza i ban na pisanie komentarzy. No to ciekaw zarówno metod szacowania, jak i przyczyn bana, zadałem pytanie ja. Ok. 15 minut później rezultat był podobny jak u kolegi. Usunięty komenatarz i ban. Ktoś jeszcze reflektuje na zadanie pytania? Na drugim zdjęciu widać, że opcja komentowania jest niedostępna oraz brakuje mojego komentarza. To nie jest dobra praktyka dbania o dobre imię. Osobiście znam wielu przyzwoitych i naprawdę wartościowych leśników i pracowników LP, ale dziś, gdy Lasy zostały wrzucone w sposób szczególny w politykę i hołd "jedynego słusznego kierunku" wielokrotnie wszyscy załamujemy ręce. To jest ta chwila.
Sam artykuł zaś, choć nie mówi jednoznacznie, że wilki są złe, to czuć w nim atmosferę "przegęszczenia" populacji i potrzeby redukcji. Zresztą, jeśli pytać łowczego o zdanie...
Po paru minutach, po pytaniu koleżanki mamy odpowiedź. Zgodnie z nią biolodzy i przyrodnicy działają w innym celu niż dowiedzenie się. No i jeszcze te złe intencje...
Jeżeli uprawiamy naukę czy coś co pod nią da się podciągnąć, a to np. może być badanie dynamiki populacji wilka, to dla biologa i przyrodnika ogólnie interesującym wydać się może metodologia badań. Aby ją również zweryfikować. Naukowcy muszą być odporni i pokorni na i wobec krytyki. Tu natomiast nie zdążyło dojść do czegokolwiek "krytycznego". Nie, to nie jest dobry kurs LP.
I po chwili:
Po co dzięciołom "ogon"?
|
Trudno przyglądać się dzięciołom, szczególnie gdy chodzą po drzewach gdzieś tam wysoko, ale gdy już zejdą na ziemię, aby rozpocząć wspinaczkę od samej podstawy pnia, obserwacja z zachowaniem bezpiecznej odległości staje się możliwa.
Szczególnie, że takie dzięcioły jak zielony (Picus viridis) często eksplorują "dół" w poszukiwaniu przysmaku - mrówek.
Gdy już jednak dzięcioły śmigają zręcznie po pniu (ale nie tak jak kowalik!) podpierają się sterówkami - piórami ogonowymi. Oczywiście sterówki nie tylko do tego służą. Jak nazwa wskazuje, pióra te pełnią funkcję steru - podczas lotu są rozłożone wachlarzowato. Ptak dzięki nim sprawnie manewruje w powietrzu. |
