Rzut okiem na Park Braniborski
Ciężko wyłuskać czas, ale udało się i zajrzałem szybciutko w sobotę do Parku Braniborskiego (Zielona Góra), będąc tuż obok. W mediach regionalnych i lokalnych pojawiały się od miesiecy doniesienia o nowościach mających się pojawić w Parku w związku z zadaniem zgłoszonym przez Barbarę Marcinów (Ruch Miejski Zielona Góra). Dzięki zaangażowaniu społeczności lokalnej oraz kampanii w sieci udało się zebrać wystarczającą liczbę głosów, aby Urząd Miasta podjął się realizacji. Jeszcze przed grudniowymi Świętami firma odpowiedzialna za prowadzenie zadania oddała je.
Na Trzech Króli dębowa aleja
Lubię zajrzeć do pomnikowych dębów w Nowym Kisielinie. Co prawda tylko trzy się doczekały blach po latach (a przynajmniej czwartej nie widziałem), no ale to może taka obserwacja pod Trzech Króli? 
Dodajmy, że chodzi o cztery wyróżnione spośród dębowej alei k. Willi Parku Naukowo-Technologicznego.
Startujemy z grudniem '19!
Dzień dobry w grudniu! Już mija drugi dzień ostatniego miesiąca roku. Bardzo pracowity był to dzień. Trafiła mi się dziś możliwość prowadzenia zajęć w cudownej grupie, bardzo pozytywnie nastawionej i nawet garstka "niechętnych" przekonała się w większości, że można pokonać swe lęki czy odrazę. Bardzo mnie to cieszy! Dużo pozytywnej energii rozlało się wokół nas :D
Kambodża na ręku
Czasem się zdarzy, że człek coś porobi przy zwierzakach, a potem łazi po domu z kilkudniowym patyczakiem po ręce ;)
Jesz obiad i coś gilgocze we włosy na ręku ;)
Patyczak rodem z Kambodży o nieustalonej przynależności gatunkowej, podawany jako Lopaphus sp. 'Kobal Spien'.
Miła pomyłka
Miałem w tym roku wielką determinację, aby znaleźć wreszcie żerujące na wilczomleczach gąsienice zawisaka - zmrocznika wilczomleczka Hyles euphorbiae (Linnaeus, 1758). Nie wiem, jak wiele wilczomleczy przeczesałem w tym roku, ale nadal zero. W niedzielę, 29 IX 2019, gdy wracałem ze spaceru do szczątków dębu Napoleon, zauważyłem nagle wielką gąsienicę wśród wilczomleczy. Krzyczę w duchu "jest!" i pochylam się nad nią. Oglądam, fotografuję i zachwycam się. To jest ten moment ekscytacji, gdy nawet przestaje Ci przeszkadzać, że gąsienica nie żeruje na wilczomleczu, a na przytulii wśród wilczomleczy i coś może być nie tak. Żólte kwiatki to żółte kwiatki. Koniec końców, gąsienicy zmrocznika wilczomleczka nadal nie widziałem, ale po raz pierwszy widziałem gąsienicę zmrocznika przytuliaka Hyles gallii (Rottemburg, 1775). Zawsze to jednak zysk, a poszukiwania trwają nadal ;)
